Juan Carlos Mestre (Villafranca del Bierzo, León, 1957) poet and visual artist, is author of the books Siete poemas escritos junto a la lluvia, La visita de Safo, Antífona del otoño en el valle del Bierzo (Adonais Prize), Las páginas del fuego, La poesía ha caído en desgracia (Jaime Gil de Biedma Prize), La tumba de Keats (Jaen Prize of Poetry), the anthology Las estrellas para quien las trabaja (Poems 1982-2007), La casa roja (National Prize of Poetry) and La bicicleta del panadero.
O ποιητής και εικαστικός Χουάν Κάρλος Μέστρε (Villafranca del Bierzo, León, 1957) είναι συγγραφέας των βιβλίων Επτά ποιήματα γραμμένα μαζί με βροχή, Η επίσκεψη της Σαπφώς, Αντίφωνα του φθινοπώρου στην κοιλάδα του Μπιέρθο (Βραβείο Adonais), Οι σελίδες της φωτιάς, Η ποίηση περιέπεσε σε ατυχία (Βραβείο Χάιμε Χιλ ντε Μπιέδμα), Ο τάφος του Κητς (Βραβείο ποιήσης της Χαέν), την ανθολογία Τα άστρα γι’ αυτούς που τα δουλεύουν (Ποιήματα 1982-2007), Το κόκκινο σπίτι (Εθνικό βραβείο ποίησης) και Το ποδήλατο του αρτοποιού.
CAVALO MORTO
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. A poem by Lèdo Ivo is a glowworm looking for a lost coin. Every lost coin is a swallow seen from behind, perched on the lightning conductor’s light. Inside a lightning conductor a buzzing of prehistoric bees rages round a water melon. In Cavalo Morto water melons are half-asleep women from the midst of whose hearts comes the ringing of a bunch of keys.
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. Lèdo Ivo is an old man who lives in Brazil and can be seen in anthologies with a madman’s face. In Cavalo Morto the mad have the wings of a fly and put back in the matchbox burnt matches like words that are brushed by the light from another world. Another world is the bottom of a glass, a place where what is straight has a horseshoe’s form and with a sole street coated in gabardine.
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. A place that exists in a poem by Lèdo Ivo is a river rising early to go and make teardrops, little fables of rain wounded by an acacia’s spikes. In Cavalo Morto the airplanes tie ribbons of steam to the sky as though clouds were Christmas presents and the happy and unhappy climb straight to the eternal hippodromes up the steps of a ringer of seagulls.
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. A poem by Lèdo Ivo is the lover of a sundial who tiptoes from guesthouses the morning after. The morning after is what was going to be said by those who never met, but loved each other all the same and who emerge arm in arm in the evening air to wish trees happy birthday and write scores for a bicycle’s bell.
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. Lèdo Ivo is a school full of finches and a helmsman singing in a saucer of milk. Lèdo Ivo is a nurse who bandages waves and ignites with his kiss the lights of a ship. In Cavalo Morto all things perfect belong to someone else, just as the screw of the sea’s stars belongs to the looter of sleepwalkers’ heads and the postman of Sunday’s roses to the domestic servants’ crown of light.
Cavalo Morto is a place that exists in a poem by Lèdo Ivo. In Cavalo Morto when a horse dies they call on Lèdo Ivo to restore it to life, when an evangelist dies they call on Lèdo Ivo to restore him to life, when Lèdo Ivo dies they call on the tailor of butterflies to restore him to life. Take note of what I’m saying, the most beautiful memories are as fleeting as squirrels, each love that dies is a cemetery of kisses and Cavalo Morto is a place that does not exist.
Μετάφραση Niall Binns
CAVALO MORTO
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Ένα ποίημα του Λέντο Ίβο είναι μια πυγολαμπίδα που ψάχνει ένα χαμένο νόμισμα. Κάθε χαμένο νόμισμα είναι ένα χελιδόνι με την πλάτη γυρισμένη, που στέκεται επάνω στο φως ενός αλεξικέραυνου. Μέσα σ’ ένα αλεξικέραυνο υπάρχει ένα σμάρι προϊστορικών μελισσών γύρω από ένα καρπούζι. Στο Cavalo Morto τα καρπούζια είναι γυναίκες μισοκοιμισμένες που μέσα στην καρδιά έχουν το θόρυβο μιας αρμαθιάς κλειδιών.
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Ο Λέντο Ίβο είναι ένας γέρος άνθρωπος που ζει στη Βραζιλία και στις ανθολογίες εμφανίζεται με τη φάτσα ενός τρελού. Στο Cavalo Morto οι τρελοί έχουν φτερά μύγας και τα καμένα σπίρτα τα ξαναβάζουν στο κουτάκι τους, σαν να ήταν λέξεις ψαυσμένες από την αντάυγεια άλλου κόσμου. Άλλος κόσμος είναι ο πάτος ενός ποτηριού, ένας τόπος όπου το ίσιο έχει μορφή πετάλου και όπου υπάρχει μονάχα ένας δρόμος, επενδυμένος με το ύφασμα της γκαμπαρντίνας.
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο είναι ένα ποτάμι που ξαγρυπνά για να πάει να φτιάξει το νερό των δακρύων, μικρά ψεύδη βροχής που πληγώθηκαν από ένα αγκάθι ακακίας. Στο Cavalo Morto τα αεροπλάνα δένουν τον ουρανό με κορδέλες ατμού, σαν τα σύννεφα να ’ταν δώρα Χριστουγέννων και οι ευτυχείς και οι δυστυχείς ανεβαίνουν απευθείας στους αιώνιους ιππόδρομους από τη στριφογυριστή σκάλα των γλάρων.
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Ένα ποίημα του Λέντο Ίβο είναι ο εραστής ενός ηλιακού ρολογιού, που εγκαταλείπει ακροπατώντας τους ξενώνες του επόμενου πρωινού. Το επόμενο πρωί είναι αυτό που θα έλεγαν εκείνοι που ποτέ δεν κατάφεραν να συναντηθούν, εκείνοι που ακόμα κι έτσι αγαπήθηκαν και βγαίνουν χέρι χέρι με τη νυχτερινή αύρα, για να γιορτάσουν τα γενέθλια των δέντρων και συνθέτουν παρτιτούρες για το κουδουνάκι των ποδηλάτων.
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Ο Λέντο Ίβο είναι ένα σχολειό γεμάτο σπίνους κι ένας τιμονιέρης που τραγουδά μες στο πιατάκι με το γάλα. Ο Λέντο Ίβο είναι ένας νοσοκόμος που εμπορεύεται τα κύματα και ανάβει με το φιλί του τα φώτα των πλοίων. Στο Cavalo Morto όλα τα τέλεια πράγματα ανήκουν σε άλλον, όπως το περικόχλιο των θαλάσσιων άστρων ανήκει στον κλέφτη των κεφαλιών που υπνοβατούν και ο ταχυδρόμος των κυριακάτικων τριαντάφυλλων στο φωτοστέφανο των οικιακών βοηθών.
Το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που υπάρχει σ’ ένα ποίημα του Λέντο Ίβο.
Στο Cavalo Morto, όταν ένα άλογο πεθαίνει, καλούν τον Λέντο Ίβο για να το αναστήσει, όταν πεθαίνει ένας ευαγγελιστής καλούν τον Λέντο Ίβο για να τον αναστήσει, όταν πεθαίνει ο Λέντο Ίβο φωνάζουν τον ράφτη των πεταλούδων για να τον αναστήσει. Δώστε σημασία σε αυτά που λέω, οι όμορφες αναμνήσεις είναι φευγαλέες σαν τους σκίουρους, κάθε αγάπη που τελειώνει είναι ένα νεκροταφείο αγκαλιών και το Cavalo Morto είναι ένας τόπος που δεν υπάρχει.
Mετάφραση Ούρσουλα Φωσκόλου
athenswpf 